SZKOŁA POLICEALNA
Masażysta stosuje wszystkie metody i techniki masażu oraz zabiegi, które usprawniają leczenie i rehabilitację ludzi chorych, a także relaksują i odmładzają zdrowych.
Technik masażysta stanowi średni personel medyczny, wykonuje masaż w: medycynie, sporcie, kosmetyce i profilaktyce. Technik masażysta musi posiadać biegłą znajomość podstaw teoretycznych oraz sprawność manualną. Wykonuje również podstawowe ćwiczenia lecznicze, uwzględniając aktualny stan zdrowia, potrzeby i możliwości pacjenta.
Technik masażysta może pracować jako członek zespołu rehabilitacyjnego bądź świadczyć usługi indywidualnie. Najpopularniejsze miejsca pracy dla masażystów to: szpitale, przychodnie rehabilitacyjne, gabinety fizjoterapeutyczne, sanatoria, hotele i gabinety odnowy biologicznej, ośrodki SPA, prywatne gabinety masażu lub jako masażysta drużyny sportowej.
Oferta kształcenia w zawodzie technik masażysta skierowana jest do osób, które posiadają wykształcenie średnie (matura nie jest wymagana). Nie ma również ograniczeń wiekowych.
Okres nauczania: 2 lata
Tryb nauczania: stacjonarny
Przedmioty w zawodzie technik masażysta:
Organizacja i działalność gospodarcza w ochronie zdrowia
Język obcy w ochronie zdrowia
Podstawy psychologii i socjologii w ochronie zdrowia
Pierwsza pomoc w stanach zagrożeni zdrowia i życia
Język migowy
Komputerowe wspomaganie działalności w ochronie zdrowia
Teoretyczne podstawy masażu
Anatomia z fizjologią
Zarys fizjoterapii
Zagadnienia kliniczne w masażu
Masaż
Fizjoterapia
Anatomia topograficzna
Praktyki zawodowe
Pod koniec IV semestru odbywa się egzamin zawodowy potwierdzający kwalifikację Z.1. - Świadczenie usług w zakresie masażu.
Opiekunka dziecięca zajmuje się sprawowaniem fachowej opieki nad małymi dziećmi w wieku od 0-4 roku życia. Zadaniem opiekunki jest przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa dziecka oraz zaspokajanie jego potrzeb. Opiekunka wykonuje codzienne czynności związane z pielęgnacją dziecka – odpowiada za jego higienę, kąpiele, mycie, przewijanie, przebieranie, czesanie, pielęgnację środkami kosmetycznymi. Odpowiada również za prawidłowe odżywianie dziecka, podawanie leków, jeśli zachodzi taka konieczność, wykonywanie zabiegów rehabilitacyjnych w zastępstwie rodziców.
Do zadań opiekunki należy prowadzenie zajęć opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych uwzględniających rozwój psychomotoryczny dziecka właściwy dla wieku dziecka oraz zagwarantowanie wypoczynku na świeżym powietrzu. Zawód opiekunki dziecięcej jest zajęciem dla osób, które lubią pracę z dziećmi i mają z nimi dobry kontakt. Od opiekunki oczekuje się przede wszystkim odpowiedzialności, spokoju, opanowania, łagodności, ale równocześnie pewnego zdecydowania, potrzebnego do zapanowania nad dziećmi oraz cierpliwości. Ważna jest również umiejętność szybkiego nawiązania kontaktu z dzieckiem i podtrzymywania go tak, aby dziecko było zajęte przez dłuższy czas. Istotna jest więc kreatywność opiekunki, potrzebna przy organizacji czasu wolnego oraz podzielna uwaga.
Opiekunki mogą pracować w żłobkach, domach opieki, szpitalach, hospicjach i różnego rodzaju ośrodkach, które zajmują się opieką nad dziećmi (zarówno pełnosprawnymi, jak i niepełnosprawnymi). Opiekunka dziecięca może też pracować w charakterze niani, wynajmowanej przez rodziców podczas ich nieobecności w domu do opieki nad dziećmi.
Oferta kształcenia w zawodzie opiekunka dziecięca skierowana jest do osób, które posiadają wykształcenie średnie (matura nie jest wymagana). Nie ma również ograniczeń wiekowych.
Okres nauczania: 2 lata
Tryb nauczania: stacjonarny,
Przedmioty w zawodzie opiekunka dziecięca:
Zarys anatomii, fizjologii i patologii z elementami pierwszej pomocy
Zarys psychologii, pedagogiki i socjologii w ochronie zdrowia
Działalność gospodarcza w ochronie zdrowia
Język obcy zawodowy w opiece nad dzieckiem
Język migowy
Teoretyczne podstawy pielęgnowania i wychowania dziecka
Pielęgnacja i wychowanie dziecka
Opieka nad dzieckiem
Komputerowe wspomaganie pracy opiekunki dziecięcej
Praktyki zawodowe
Pod koniec IV semestru odbywa się egzamin zawodowy potwierdzający kwalifikację Z.11. - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka.
Istotą pracy zawodowej opiekuna osoby starszej jest świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej. Opiekun pomaga osobie podopiecznej w codziennych czynnościach domowych, planowaniu i organizacji gospodarstwa domowego, wykonuje czynności pielęgnacyjne i higieniczne u osób chorych i niesamodzielnych, udziela pierwszej pomocy w przypadkach zagrożenia zdrowia i życia osoby podopiecznej, mobilizuje osobę podopieczną do aktywnego spędzania czasu wolnego, rozwijania zainteresowań i zwiększania samodzielności życiowej.
Zakres działań zawodowych opiekuna wymaga posiadania określonych kompetencji personalnych i społecznych. Wśród nich, ze względu na charakter pracy z człowiekiem starym, istotne znaczenie ma empatia i komunikatywność. W realizacji zadań kreatywność, konsekwencja i umiejętność współpracy, zdolność organizowania pomocy i wsparcia ze strony środowiska społecznego osoby podopiecznej, a także umiejętność kształtowania pozytywnych relacji interpersonalnych.
Opiekun osoby starszej uzyskuje kwalifikację po zdaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikację zawodową.
Oferta kształcenia w zawodzie opiekun osoby starszej skierowana jest do osób, które posiadają wykształcenie średnie (matura nie jest wymagana). Nie ma również ograniczeń wiekowych.
Okres nauczania:2 lata
Tryb nauczania: zaoczny
Przedmioty w zawodzie opiekun osoby starszej:
Organizacja opieki nad osobą starszą
Psychologia i socjologia w opiece nad osobą starszą
Metodyka pracy opiekuńczej
Język migowy
Język obcy w pomocy społecznej
Opieka i wsparcie osoby starszej
Aktywizacja społeczna
Praktyki zawodowe
Pod koniec IV semestru odbywa się egzamin zawodowy potwierdzający kwalifikację Z.7. - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej.
Opiekun w domu pomocy społecznej pełni funkcję osoby pierwszego kontaktu wobec osób niesamodzielnych, chorych, niepełnosprawnych, potrzebujących stałej opieki i pielęgnacji, oderwanych przez fakt zamieszkania w instytucjach całodobowych od codziennych kontaktów z rodzinami i bliskimi. Dostrzegając potrzeby i problemy mieszkańców DPS, opiekun współpracuje z zespołem terapeutycznym, tworząc i realizując indywidualne programy oddziaływań skierowanych na osobę korzystającą z pomocy instytucjonalnej. W bezpośredniej opiece nad podopiecznym, realizuje indywidualny plan pracy i opieki, pomaga w zaspakajaniu potrzeb, rozwiązywaniu problemów, wykonywaniu codziennych czynności z zakresu samoobsługi i samopielęgnacji lub pełni funkcje zastępcze. Organizuje osobie podopiecznej czas wolny, umożliwiając samorealizację, rozwój zainteresowań, integrację z rodziną, społecznością lokalną i innymi mieszkańcami DPS lub innej instytucji opiekuńczej.
Zakres zadań zawodowych wymaga od opiekuna określonych kompetencji personalnych i społecznych. Praca z osobą niesamodzielną, chorą i niepełnosprawną wymaga od opiekuna empatii, kreatywności i konsekwencji w realizacji zadań oraz umiejętności kształtowania pozytywnych relacji interpersonalnych w najbliższym otoczeniu osoby podopiecznej.
Opiekun w domu pomocy społecznej uzyskuje kwalifikację po zdaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikację zawodową.
Oferta kształcenia w zawodzie opiekun w domu pomocy społecznej skierowana jest do osób, które posiadają wykształcenie średnie (matura nie jest wymagana). Nie ma również ograniczeń wiekowych.
Okres nauczania:2 lata
Tryb nauczania: zaoczny
Przedmioty w zawodzie opiekun w domu pomocy społecznej:
Podstawy organizacji Domu Pomocy Społecznej
Bio-psycho-społeczne funkcjonowanie człowieka
Teoretyczne podstawy opieki
Język migowy
Język obcy w pomocy społecznej
Opieka i pielęgnacja człowieka
Aktywizacja osoby podopiecznej
Trening umiejętności społecznych
Praktyki zawodowe
Pod koniec IV semestru odbywa się egzamin zawodowy potwierdzający kwalifikację Z.6. - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej.
Technik ochrony fizycznej osób i mienia wykonuje zadania ochrony w ramach wewnętrznej służby ochrony lub na rzecz przedsiębiorcy, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia. Absolwent w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia ma możliwość ubiegania się o wydanie przez właściwą Komendę Wojewódzką Policji licencji pracownika ochrony fizycznej I lub II stopnia. Podstawowy zakres działań pracownika obejmuje ochronę osób w celu zapewnienia bezpieczeństwa życia, zdrowia i nietykalności osobistej oraz ochronę mienia w celu zapobiegania przestępstwom i wykroczeniom przeciwko mieniu, a także przeciwdziałanie powstawaniu szkody wynikającej z tych działań, jak również nie dopuszczenie do wstępu osób nieuprawnionych na teren chroniony.
Pracownik ochrony fizycznej osób i mienia znajduje również zatrudnienie podczas zapewniania bezpieczeństwa na imprezach masowych.
Oferta kształcenia w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia skierowana jest do osób, które posiadają wykształcenie średnie (matura nie jest wymagana). Nie ma również ograniczeń wiekowych.
Okres nauczania: 2 lata
Tryb nauczania: zaoczny
Przedmioty w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia:
Podstawy prawa w ochronie osób i mienia
BHP z elementami pierwszej pomocy przedmedycznej
Podstawy ekonomii w ochronie osób i mienia
Język obcy w ochronie osób i mienia
Ochrona mienia i techniczne środki zabezpieczeń
Zabezpieczenie imprez masowych
Ochrona osób
Konwojowanie
Wyszkolenie strzeleckie
Techniki interwencyjne i samoobrona
Praktyki zawodowe
Pod koniec IV semestru odbywa się egzamin zawodowy potwierdzający kwalifikację Z.03. - Ochrona osób i mienia.
Technik bezpieczeństwa i higieny pracy sporządza bieżące i okresowe analizy stanu bhp w zakładzie pracy, rozwiązuje bieżące problemy techniczne i organizacyjne związane z bhp w skali zakładu pracy i w odniesieniu do stanowisk pracy. Kontroluje stan bhp w zakładzie, sporządza sprawozdania i protokoły pokontrolne oraz opinie dotyczące spełniania wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy, ocenia ekonomiczne skutki zagrożeń, wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Dobiera właściwe środki ochrony dla pracowników na poszczególnych stanowiskach pracy, nadzoruje wykonywanie zleceń służb kontrolujących warunki bhp we wszystkich instytucjach. Do podstawowych zadań technika bhp w firmie należy: identyfikacja i ocena zagrożeń występujących w procesie pracy oraz ryzyka związanego z tym zagrożeniami, organizowanie pracy w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, zapewnienie przestrzegania w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wypracowanie i wdrożenie metod ochrony pracowników przed zagrożeniami związanymi z wykonywaną pracą, ustalanie okoliczności i przyczyn wypadków, współdziałanie ze służbami pracowniczymi zakładu pracy w zakresie obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
Technik bezpieczeństwa i higieny pracy może podjąć pracę w przedsiębiorstwach, instytucjach i organizacjach prowadzących działy higieny i bezpieczeństwa pracy.
Oferta kształcenia w zawodzie technik bezpieczeństwa i higieny pracy skierowana jest do osób, które posiadają wykształcenie średnie (matura nie jest wymagana). Nie ma również ograniczeń wiekowych.
Okres nauczania:3 semestry (1,5 roku)
Tryb nauczania: zaoczny
Przedmioty w zawodzie technik bezpieczeństwa i higieny pracy:
Podstawy prawa pracy
Techniczne bezpieczeństwo pracy
Ergonomia w procesie pracy
Zagrożenia w środowisku pracy
Język obcy zawodowy w bezpieczeństwie i higienie pracy
Ocena ryzyka zawodowego
Ustalanie przyczyn i okoliczności wypadków przy pracy oraz chorób zawodowych
Zarządzanie systemami bezpieczeństwa i higieny pracy
Praktyki zawodowe
Pod koniec III semestru odbywa się egzamin zawodowy potwierdzający kwalifikację Z.13. - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy.
Technik administracji zajmuje się pracami związanymi z gromadzeniem oraz obiegiem dokumentacji i informacji zgodnie z instrukcją kancelaryjną w urzędach administracji publicznej i w przedsiębiorstwach, w tym informacji o charakterze ekonomicznym i statystycznym. Sporządza sprawozdania i protokoły posiedzeń i zebrań. Ważnymi zadaniami technika administracji są: opracowywanie projektów aktów administracyjnych, prowadzenie postępowania kończącego się wydaniem decyzji administracyjnej, a także przygotowywanie projektów umów cywilnoprawnych. Zajmuje się również planowaniem i organizowaniem narad, zebrań, konferencji i sesji. Prowadzi podstawową dokumentację księgową, planuje koszty i przychody, gospodaruje majątkiem oraz nadzoruje innych pracowników.
Technik administracji może pracować w administracji rządowej, jednostkach samorządu terytorialnego, jednostkach organizacyjnych gmin, przedsiębiorstwach, organizacjach społecznych i zakładach usługowych.
Oferta kształcenia w zawodzie technik administracji skierowana jest do osób, które posiadają wykształcenie średnie (matura nie jest wymagana). Nie ma również ograniczeń wiekowych.
Okres nauczania:2 lata
Tryb nauczania: zaoczny
Przedmioty w zawodzie technik administracji:
Język angielski zawodowy
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Ekonomiczne podstawy funkcjonowania przedsiębiorstw
Organizacja pracy biurowej
Postawy prawa cywilnego
Podstawy prawa administracyjnego
Podstawy prawa pracy
Podstawy finansów publicznych
Pracownia pracy biurowej
Postępowanie administracyjne
Pod koniec IV semestru odbywa się egzamin zawodowy potwierdzający kwalifikację EKA.01. - Obsługa klienta w jednostkach administracji